nog wat zonnige plaatjes

We bezochten Charlie's Bar in St Nicolas. de bar was nog gesloten, maar de eigenaresse van de 'winkel' naast de bar was zo vriendelijk om koffie voor ons te zetten. Ze wilde er niet voor betaald worden, maar was wel blij met de 5 dollars die we haar in de hand stopten.
in de bar hangen honderden naambordjes, automerken, kentekens etc uit Nederland. Door het open raam konden we er een glimp van zien,

De hagedis en het suikerdiefje zitten voor ons nieuwe appartement en zijn vanaf ons terrasje te bewonderen, evenals de gifgroen met blauwe hagedis.

bonbini en carnaval

Elke dinsdagavond is bonbini avond op het eiland. Op de binnenplaats van Fort Zoutman worden stoeltjes neergezet en een podium opgebouwd. Onder begeleiding van live muziek wordt er gedanst en gezongen. Veel Arubanen komen hier naar toe om te kletsen en naar de muziek te luisteren. bij de kraampjes langs de kant kun je souvenirs en lekkers kopen.
de dansgroep van dinsdagavond gaat na afloop poseren zodat iedereen foto's kan maken.

Zaterdagavond was de tivoli lighting parade van het carnaval. Een schitterend spektakel: honderden lichtjes zijn verwerkt in de kostuums en de hoofdtooien.
Oorverdovende muziek en zoals een drietal prachtig uitgedoste dames ons toevertrouwden: zuipen en dansen, dat kunnen wij Arubanen heel goed.
Het schijnt dat velen aan het eind van de route volkomen dronken zijn. De drank wordt dan ook op een soort ijscokar per groep meegevoerd, evenals mobiele toiletten. Geen gezicht: eerst een vrachtwagen met de band op de laadbak en dan een traktor met mobiele toiletten op de aanhangwagen en dat allemaal in de parade. Die duurt dan ook van 20.00 uur tot 23.00 uur.


En dit alles onder een oorverdovende beat, die je in je maag voelt dreunen.

Wietske en Janny hadden een slechte start in Amsterdam. Het vliegtuig van Martinair was niet in staat te vliegen, dus moest er een vliegtuig van Arkefly worden ingezet, maar dit vliegtuig moest eerst nog de maandelijkse onderhoudsbeurt krijgen. Gevolg: in plaats van 13.10 de lucht in kon er pas om 16.30 gevlogen worden. Die achterstand kon natuurlijk niet meer ingehaald worden.

Voor ons op Aruba was op internet te volgen dat de landing niet om 18.25 uur zou zijn, maar om 19.50 uur. In de loop van de dag werd dat 21.00 uur. En toen ik in de aankomsthal op het bord keek, was de landing inmiddels gepland voor 22.30 uur.

Het huis maakt veel goed: heel ruim, airco in de beide slaapkamers, een terras, waar we al gedineerd hebben, TV etc. de eigenaars wonen op hetzelfde terrein. Jan en Inez Jansen. Jan staat voor de klas in groep 7, net als Wietske. Als hij niet op school is, knutselt hij in en om het huis. Van een vriend van hem hebben Janny en Wiets voor de rest van de week een auto gehuurd tegen een schappelijke prijs.

Gisteren de onderwatercamera geprobeerd. Dat valt nog niet mee, maar toch zijn de eerste visjes vastgelegd.

natuurschoon op het eiland

Gisteren langs het huis gereden waar Wietske en Janny verblijven. Het ligt 3 km voorbij het vliegveld en het vliegveld is voor ons een kwartiertje rijden. Toen op zoek naar een snorkelstrandje dat daar in de buurt moest zijn, en gevonden!
een prachtig rustig strandje. Onderweg nog een paar mooie struiken en planten kunnen fotograferen.

Morgenmiddag om 17.30 uur onze tijd ( dus 22.30 jullie tijd) landen de dames en ga ik ze ophalen. JoJan blijft in het appartement, want hij heeft dienst en kan eventueel lopend naar het ziekenhuis als hij gebeld wordt.

Het vliegveld heeft één aankomsthal en 2 vertrekhallen: één voor de USA en één voor de rest van de wereld.

het regent momenteel erg vaak en veel. het eiland is groener dan normaal.
overdag is het warmer dan toen we hier net waren. boven de 30 graden, maar met de stevige wind merk je dat niet zo. er wordt nauwelijks gefietst of gewandeld. de kinderen worden altijd gehaald en gebracht, naar school, sport , vriendjes etc. Ze zijn dus totaal niet aan het verkeer gewend.

huisvesting en opnieuw leguaan

We zitten in een heel aardig appartementencomplex. het wordt extra tropisch uitgedost met de palmbomen. in die bomen zit vaak een spotlijster te zingen. heel hard en melodieus.

de ramen die open staan aan het begin van de galerij zijn van het appartement dat we krijgen als we nog langer blijven. nu zitten we aan de straatkant met veel verkeerslawaai en weinig uitzicht. dat wordt dan dus beter.

gisteren is het gelukt een leguaan van de curacao-soort op de foto te zetten.

leguanen

De leguanen op het eiland zijn vast van een andere soort dan die op Curacao.

Op Curacao kon je ze heel dicht naderen om een mooie foto te maken. Ze poseerden er voor!

Op Aruba zijn ze heel schichtig en vliegensvlug verdwenen als je dichterbij probeert te komen.

Een uitdaging voor de fotograaf, maar met een cameraatje ,dat maar 4x vergroot, schiet het niet echt op, getuige bijgevoegde foto.

Toch probeer ik het zo nu en dan.